รณพีสามีของมัสยา ซึ่งรับหน้าที่สืบสกุลถึงสองสาย เขาอ้างว่าพี่สะใภ้ไม่มีฐานะที่ชัดเจน อาจจะถูกนินทาได้ จึงให้เธอติดตามไปในค่ายทหาร แล้วทิ้งมัสยาไว้ที่บ้านนอก รณพีเขียนจดหมายรักให้มัสยาเดือนละสามฉบับ แต่กลับมอบเงินเบี้ยเลี้ยงทั้งหมดให้พี่สะใภ้ ในปีที่เกิดทุพภิกขภัย พี่สะใภ้กับลูกสองคนได้นั่งกินซาลาเปาไส้เนื้ออยู่ในคฤหาสน์ของรณพี แต่เจียงเสวี่ยกับลูกของเธอต้องอดตายอย่างน่าอนาถ โชคดีที่มัสยาได้กลับมาเกิดใหม่ ชาตินี้เธอจะไม่ยอมทนกับชะตากรรมแบบเดิมอีกต่อไป
